میلگرد استیل 304

تجهیزات گوناگونی در ساخت و ساز مورد استفاده قرار م یگیرند. این تجهیزات خود دارای انواع مختلفی هستند. میلگرد استیل 304 نیز انواع گوناگونی دارد که عبارتند از:

•استنلس های نگیر (غیرمغناطیسی)
نوعی از فولاد با نام فولاد زنگ نزن یا ضد زنگ L304 وجود دارد. این نوع فولاد غیرمغناظیسی بوده و جذب پایینب توسط آهنربا  دارد. به همین دلیل به آن میلگرد استیل نگیر 304 می گویند. برای تشخیص این نوع میلگرد از آهنربا استفاده می شود. از مهمترین ویژگی های این نوع استنلس خاصیت غیر آهنربایی آن به دلیل مواد تشکیل دهنده درون آن می باشد. آلیاژ آهن، کربن و نیکل از جمله اصلی ترین و مهمترین مواد تشکیل دهنده استنلس نگیر هستند. کاربرد این نوع میلگرد نسبت به دیگر نمونه ها بیشتر است. در واقع باید بدانید بیشتر از 65 درصد مصرف جهانی استنلس را این نوع به خود اختصاص داده است. از آنجایی که کاربرد آن بسیار زیاد است فروش آن هم بالاتر می رود. بسیاری از افرادی که به دنبال خرید میلگرد استیل هستند، ترجیح می دهند این نوع استنلس در تولید آن میلگرد به کار برده شده باشد.
• استنلس های بگیر (مغناطیسی)
از جمله اصلی ترین و مهمترین موادی که درون میلگرد استیل 304 به کار رفته، آلیاژ آهن، کربن و کروم می باشد. یکی از ویژگی های مهمی که این نوع از استنلس دارد، خاصیت آهن ربایی بودن آن است.
• استنلس های مارتنزیت
اصلی ترین مواد درون استنلس های مارتنزیت کروم، کربن و آهن هستند، که هر یک از آنها بر اساس اندازه مشخص شده ای که باید مورد استفاده قرار گیرند، یک دهم بیشتر می باشند. این نوع استنلس علاوه بر اینکه خاصیت آهن ربایی دارد، دارای سختی پذیری بسیار بالایی می باشد. همچنین از مقاومت خوردگی بالایی برخوردار است.
• استنلس های دوپلکس
یکی از مهمترین ویژگی های این نوع استنلس ها خاصیت آهنربایی آنها در درجه حرارت معمولی می باشد. از اصلی ترین مواد تشکیل دهنده آنها می توان نیکل، آهن و کروم را نام برد. این نوع از مواد اولیه از ترکیب استنلس های غیر مغناطیسی و مغناطیسی تولید و طراحی شده اند.

میلگردهای استیل از نظر گریدهای آلیاژی به گروه های آلیاژی بگیر یا سری 400 (4XX)، نگیر یا سری 300 (3XX) و نسوز تقسیم می شوند. گروه های آلیاژی بگیر در دمای محیط، خاصیت مغناطیسی دارند. در حالی که استیل نگیر فاقد این خاصیت است. با استفاده از یک آهنربا می توان این دو گروه را از هم جدا نمود.

میلگرد استیل 410 : این نوع استیل را با نام فولاد زنگ نزن مارتنزیتی هم می شناسند. فاز مارتنزیت در دمای محیط پایدار است. به همین علت این گرید، استحکام بسیار بالایی دارد. از ویژگی های بارز میلگردهای 410 می توان به مقاومت آنها در برابر ساییدگی، خوردگی، حرارت و گرمای بالا اشاره کرد. میلگرد فولادی ضد زنگ 410 به خوبی توسط آهن ربا جذب می شود. قابلیت فرم پذیری خوب و مقاومت بالای آن در برابر خوردگی باعث شده تا در محیط های شیمیایی، صنایع غذایی، ساخت قاشق و چنگال و چاقو از آن استفاده کنند. ویژگی دیگر این استیل، مقاومت خوب آن در مقابل اسید سولفوریک، اسید مواد غذایی و اسید نیتریک است.

 

میلگرد استیل 420 : معمولا برای ساخت شفت، بلت، اتصالات، میله های پیستون، تجهیزات هیدرولیک، لوازم اتاق عمل و ساخت اشیا تیز از استیل 420 استفاده می کنند. این نوع استیل، نسبت به خوردگی مقاوم است. البته مقاومت به خوردگی آن نسبت به سایر فولادهای ضد زنگ آستنیتی پایین تر می باشد. با این حال، خواص مکانیکی آن بالاتر از این نوع فولادها است.

 

استیل 430 : ظاهر براق و درخشان این نوع استیل باعث شده تا با نام استیل دکوراتیو هم شناخته شود. استیل 430 را در دکوراسیون داخلی و خارجی، صنعت هوا و فضا، پالایش نفت، آرموتورها و اتصالات ساختمان  به کار می برند. کروم با 18-16%، عنصر غالب در ترکیب شیمیایی استیل 430 است. میزان مقاومت به خوردگی میلگردهای 430 مشابه گرید 304 می باشد. این نوع استیل در مقابل اسیدهای ارگانیک و اسید نیتریک از خود مقاومت نشان می دهد.  

استیل 304 : 18% ترکیب این نوع استیل از کروم و 8% آن از نیکل تشکیل شده است. به همین علت با نام استیل 18-8 هم شناخته می شود. مقاومت بالای استیل 304 در برابر خوردگی باعث شده تا در ساخت ظروف و لوازم آشپزخانه، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی از آن استفاده کنند. از ویژگی های بارز استیل 304 می توان به قابلیت شکل پذیری و جوشکاری خوب آن اشاره کرد.

استیل 316 : یکی از انواع پر کاربرد استیل است که حاوی مقادیر زیادی مولیبدن می باشد. این امر موجب شده تا استیل 316 در محیط های کلریدی و دریایی از خود مقاومت نشان دهد.

استیل 321 : خواص این آلیاژ نزدیک به آلیاژ 304 است. تیتانیوم موجود در ساختار استیل 321 باعث شده تا امکان پولیش آن وجود نداشته باشد. بر این اساس نمی توان از استیل 321 برای دکوراتیو استفاده نمود.

استیل 309 : این نوع آلیاژها نسبت به خوردگی و حرارت بالا مقاومت زیادی دارند. این محصول با نام میلگرد استیل نگیر 309 هم شناخته می شود. برای پوشش های محفظه تابکاری، لوازم عملیاتی حرارتی، قطعات کوره، سینی های عملیات حرارتی، گرم کننده های هواپیما و ... به کار می رود.

استیل 310 : عناصر آلیاژی موجود در استیل 310 بیشتر از میلگرد استیل 309 می باشد. بر این اساس مقاومت استیل 310 در برابر حرارت بیشتر از استیل 309 است.

میلگرد نسوز 310 قابلیت مغناطیسی ندارد. به دلیل داشتن مقدار زیادی کروم و نیکل، مقاومت خوبی نسبت به خوردگی در دماهای بالا از خود نشان می دهد. این نوع میلگرد در ظروف حمل مواد شیمیایی و مخازن تحت دما و فشار بالا مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این در ساخت قطعاتی که در معرض خوردگی در دمای بالا قرار دارند، هم به کار می رود.

بیشتر میلگردهای استیل موجود در بازار، وارداتی هستند. چون میلگرد استیل در داخل کشور به صورت عمده تولید نمی شود. کوره های تحت خلا و تحت آرگون موجود در ایران محصولاتی با کیفیت پایین تولید می کنند.

معروف ترین کارخانه های دنیا که در زمینه تولید میلگرد استیل فعالیت می کنند شامل کارخانه های ویراج هندوستان، کنیه ایتالیا، وای سی تایوان و پوسکو کره جنوبی می شوند. 

فولاد استیل 304 ساختار آستنیتی دارد. به همین دلیل دارای قابلیت جوشکاری به هر دو روش ذوبی و مقاومتی می باشد. بخش های سنگین جوش داده شده در فولاد 304 برای برخورداری از حداکثر مقاومت خوردگی، پس از جوشکاری به جوشکاری عملیات حرارتی آنیل نیاز دارند. انجام عملیات جوشکاری آنیل برای فولاد 304L  لازم نیست.

با توجه به ساختار آستنیتی، استیل 304 قابلیت سختکاری ندارد و فقط می توان عملیات حرارتی آنیل و تنش زدایی را بر روی آن انجام داد.
•    عملیات آنیل : حرارت دهی در بازه 1038-1121 درجه سانتی گراد و سپس سرد کردن سریع را آنیل می گویند. برای مقاطع نازک و ورق ها می توان از هوا به عنوان خنک کننده استفاده کرد. ولی برای مقاطع ضخیم استیل 304 از آب به عنوان محیط خنک کننده استفاده می شود.
•    عملیات تنش زدایی : معمولا زمانی که کار سرد بر روی استیل 304 انجام می گردد، از عملیات تنش زدایی استفاده می شود. دمای تنش زدایی 400 درجه سانتی گراد و زمان آن بین 30-120 دقیقه است.